ActuaEén verjaardagskaarsje.

28 januari 20210
https://ministryofprivacy.eu/wp-content/uploads/2021/01/michael-surazhsky-6McPRtSaD_I-unsplash-1-1280x852.jpg

Zagen.

28 januari 2021. Data Protection Day, of Europese Dag van de Privacy. Een bijzondere dag die traditioneel maar weinig aandacht krijgt. Een heuglijke dag ook, voor ons althans, want het betekent ook: onze verjaardag. The Ministry mag vandaag één kaarsje uitblazen, en dat is meer dan een feestje. Het begin is altijd het moeilijkste, én het was een jaar om nooit meer/heel snel (schrap maar wat niet past) te vergeten.

Als ik terugblik op 2020, dan hebben we bergen verzet. Mijn dank is dan ook groot: aan alle 230 leden, aan de bestuursleden van deze Stichting, aan alle ambassadeurs én aan iedereen die privacy een warm hart toedraagt. België stond tot een jaar geleden zonder private privacywaakhond, zonder druk op officiële instanties, politici en private actoren.

We hebben vooral gedaan waar we goed in zijn: zagen. Of eufemistischer gesteld: de aandacht vragen voor privacyproblemen. Dat deden we niet zozeer omdat we een stel neurotische burgers zijn, maar wél omdat er nu eenmaal een grote groep van overheden en bedrijven laks, of in sommige gevallen compleet onethisch, omspringt met onze data.

COVID

Ik kan geen Corona-artikel meer lezen, en ik vermoed zo zachtjesaan hetzelfde voor de lezer van dit stuk. Het zou echter onnozel zijn om de impact van deze pandemie te ontkennen op het eerste jaar van deze jonge Stichting. Van ‘strategische doelen op een constructieve manier benaderen’, is maar weinig in huis gekomen: we werden overstelpt door het ene krakkemikkig idee na het andere, door politici die paniekvoetbal en snel scoren boven de eerbied voor onze grondrechten plaatsten. We hebben voor een stuk ook gekozen om snel op de bal te spelen: daarvoor diende onze COVID-19 Hotline, onze legislatieve initiatieven bij het Kabinet De Backer, en de hulp voor Horeca Vlaanderen rond het tracingformulier. Zoals iedereen, werden ook wij opgezogen door de aandachtsmolen die COVID was (en vooral, nog steeds is). Hopelijk brengt 2021 dan ook meer rust om onze organisatorische doelen op te volgen.

Privacy is meer dan klagen alleen. Men moet ook bedrijven en overheden willen belonen, wanneer ze het wél goed doen.

Vingerafdrukken

Ik ga hier niet rond de pot draaien: de afwijzing door het Grondwettelijk Hof midden januari kwam binnen als een mokerslag. Hoewel er tekenen aan de wand waren dat het GwH niet echt beroerd is door onze privacy (het arrest over de slimme meters, bijvoorbeeld, waar het Hof oordeelde dat niet privacy, maar wel ‘stralingsgevoeligheid’ een probleem is, of de afwijzing van kritiek op de Camerawet), koesterde ik toch de stille hoop dat ook het Hof, naast alle technische en juridische experts, de GBA en heel wat burgers, zou inzien dat deze maatregel niet meer is dan het promoten van schijnveiligheid, en de impact van identiteitsfraude (wanneer de vingerafdrukken gestolen worden) net enorm vergroot.

Het mocht niet zijn. In het 77-pagina’s arrest doet het Hof weliswaar enkele toegevingen, zoals het aflijnen van wie de vingerafdruk mag opvragen, het feit dat de GDPR wel degelijk van toepassing is (de regering argumenteerde van niét), en nog enkele andere (weliswaar belangrijke) nuances. Het principe dat elke +12-jarige zijn of haar vingerafdrukken moet afgeven, blijft echter overeind.

En dat is balen. Hard balen. De eerste paar uur, en neem maar de eerste dagen na het arrest, was ik oprecht ontdaan. Wanneer je jarenlang campagne voert tegen een – onzinnige – maatregel, dan durft het al eens hard aankomen. Ik voel me onvermijdelijk ook verantwoordelijk voor de meer dan duizend mensen die doneerden aan de zaak, en onze visie zo ondersteunden.

De reacties van leden en donateurs waren echter hartverwarmend. We geven uiteraard niét op, maar onderzoeken wel of het zin heeft om dit te escaleren naar het Europees niveau.

Awards

Dat privacy vooral veel zagen is, weten we wel ondertussen. En dat is niet altijd even leuk, want het klimaat op sociale media is bij wijlen weinig hoopvol te noemen. Toen een paar bestuurders vorige week op onze board meeting met het idee kwamen om een positief signaal te lanceren, was het meteen geklonken: de allereerste 2021 ‘Privacy Awards’ is een feit.

De awards focussen op een zestal categorieën, waaronder DPO van het jaar, bedrijf van het jaar, overheid van het jaar en dies meer. Er is ook wel één minder positieve categorie, we kunnen het niet laten: Big Brother van het Jaar. Daar verkiezen we de persoon of bedrijf die het slechtst omsprong met onze privacy. Moet kunnen, en het is ook niet nieuw. Privacy International kwam al in 1998 met deze award op de proppen. Tot 2017 werd dit georganiseerd door de Liga van de Mensenrechten. Er zijn echter privacyhelden genoeg in dit land, dus kies ook en vooral voor een positieve categorie.

Iedereen kan stemmen via onze website, de resultaten worden bekendgemaakt op 23 februari 2021.

2021?

2020 heeft me geleerd geen grote uitspraken noch beloftes te doen. Ooit was het leven al bij al vrij stabiel, maar dat is het nu niet meer. De focus blijft: de Stichting laten groeien. In leden, in maturiteit, in projecten én in macht. Macht over overheden, politici en bedrijven, door zowel via negatieve áls positieve incentives privacy hoger op de agenda te plaatsen.

We moeten niet naïef doen: het is en blijft soms strijden tegen de bierkaai. Met meer leden, meer gezag, meer autoriteit, wordt het echter alsmaar meer een eerlijke strijd. En laat dát nu net het doel zijn.

We blijven waken. Vechten. Voor een beter België, met meer respect en aandacht voor privacy.

Bedankt voor jullie steun.

Matthias Dobbelaere-Welvaert,
Directeur.

Matthias Dobbelaere-Welvaert

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

https://ministryofprivacy.eu/wp-content/uploads/2020/01/logo-web.png
Neem je privacy terug in handen
Contact
Private Stichting
Nr. 0716.922.347
+32 9 320 00 34